Zeven september. Met negen mannen vertrekken we richting de Duitse grens. De rest sluit de volgende ochtend aan.

Bij de Haarmuhle, net over de grens in Duitsland, gaat de rugzak op en lopen we richting onze kampeerbestemming.

Het weer zit tegen de verwachtingen in erg mee. Tegen de tijd van onze eerste stop begint het wat te regenen en als de inleiding op het thema wordt gegeven barst er een behoorlijke bui los. Maar we zitten binnen en horen van genade. Het thema voor deze 24 uur: Genoeg Genade. En wat zijn voor jou ankerpunten in je geloof.

Mooi om daar eens rustig de tijd voor te nemen. Wandelend en bij het kampvuur ’s avonds. Want bij dat kampvuur sluit Jan van Loon uit Rotterdam aan. Hij wil de groep vast wat meemaken, voordat hij ’s morgens zal spreken.

Voor mij was het een mooi weekend om meerdere redenen. Gewoon omdat we ontzettend gelachen hebben. Omdat we mooie gesprekken of gesprekjes gehad hebben. Omdat het verbindt om samen boven een vuurtje te koken en samen te eten.

En voor mij was het ook mooi omdat er door Jan van Loon wat aan vanzelfsprekendheden van het geloof werd gerammeld. Geen kant en klare boodschap, maar stof om op te kauwen.

Zo zei hij op een gegeven moment: Jezus is niet gestorven voor je zonden. Hij vroeg wat dat bij ons opriep. Reacties als: dat is niet waar, dan haal je de poten onder het geloof vandaan en zo verder waren niet van de lucht.

De vraag bleef bij mij knagen waarom hij dat nou zei. Daarop lazen we een paar regels die ik me al niet eens meer herinner en vroeg hij nog een keer waarom hij dat zou kunnen hebben gezegd. Zonder dat het antwoord er in stond, realiseerde ik me toen dat hij voor mij gestorven is om de relatie te herstellen. Dat was het doel.

Natuurlijk is dat niet nieuw. En natuurlijk is hij ook voor mijn zonden gestorven, want dat was nodig.

En toch was het voor mij een eye-opener. Want ik realiseerde me dat bij mij de zonde vaak voorop staat. Niet goed genoeg. Het moet beter. Het beeld van een Rechtvaardige Rechter in de hemel en Jezus als advocaat. Daar spreekt voor mij niet zoveel relatie uit. Ik realiseer me vaak minder dat het Hem juist om de relatie te doen is. Dat ik aan die relatie met mijn ‘niet goed genoeg en het moet beter’, niets toe of af kan doen. Inderdaad: Genade genoeg.

En het leuke is dat de andere mannen er waarschijnlijk weer heel andere punten uitgehaald hebben.

Kortom: volgend jaar weer! En wie gaat er dan ook mee?