Zo, de twee gedichtenmiddagen liggen alweer achter ons, Henk en ik kijken dankbaar terug op het spontaan ontstane initiatief en het organiseren ervan.
De eerste middag stond in het teken van hoe gedichten kunnen ontstaan, hoe een dichtproces kan verlopen. Dat de bedoeling die een schrijver met zijn gedicht heeft heel anders door de lezer kan worden geïnterpreteerd en dat dan ook prima is. Over de beide middagen waren er veertien geïnteresseerden. De interactie, hun inbreng, het meedenken, de vragen werden van onze kant zeer gewaardeerd. We kwamen er met z’n allen ook achter dat gedichten niet altijd hoeven te rijmen, of soms een mooi binnenrijm hebben.
Dat gedichten, gevoelens, verlangens, uitingen van boosheid, wanhoop, van vreugde en verdriet kunnen weergeven en dat dit soms helend kan werken voor de dichter zelf of voor die ander die het leest. Eén van de deelnemers vertelde dat ze vaak een passend gedicht zocht voor bijvoorbeeld een ziek medemens en deze dan op een mooie kaart schreef om zo de ander te bemoedigen.
Gedichten kunnen ook een verhulde boodschap aan de geadresseerde bevatten, bijvoorbeeld om de ander tot nadenken aan te zetten, dit kunnen zeer zeker ook actuele zaken zijn. En wat denkt u van de Psalmen in de Bijbel? Bijvoorbeeld: David en de zonen van Korach, het zijn grote dichters! Lees bijvoorbeeld eens Psalm 45 in de HSV vertaling, daar komt je het woord gedichten letterlijk tegen.
Op de tweede middag gingen we zelf aan de slag met oefeningen die Henk voor ons had bedacht. De laatste opdracht was: “Maak een klein gedichtje met het thema Thuis”.
We waren onder de indruk en ontroerd over wat eenieder aan het eind voordroeg in de groep! Henk kreeg gelijk met z’n woorden die hij in de uitnodiging voor deze middagen in de kerkbode had laten zetten nl: “Er zit als het ware een dichter in eenieder van ons!”
~ Henk Koldenhof & Betsy Drent
Thuis in ’t Kruispunt
De stembanden opgewarmd,
het geluid getest,
de beamer draait een proefrondje.
De deur wagenwijd open
de paaskaars brandt
broers en zussen stromen binnen,
de koster legt de laatste hand.
Heilige stilte voor de lofzang klinkt
de organist zet in,
zijn vingers raken de toetsen.
God de lof! Zo klinkt het
uit vele monden,
wat hou ik van Uw huis èn
ik heb de Vaste Grond gevonden!
